Het koloniale zuiden

Hallo allemaal,

Het is alweer een klein weekje geleden dat ik wat geschreven heb, dus het lijkt me een mooi moment om weer wat van mijn avonturen te delen.

De laatste keer was ik in Huacachina, een oase in de Peruviaanse woestijn. Het hostel waar ik sliep was ongelooflijk relaxed: zwembad, cocktailtje, lekker muziekje erbij. Gewoon perfect. In de buurt van de oase kun je met een 'sandbuggy' meegaan om het gebied te verkennen. Zo'n sandbuggy is niet een of ander klein autootje, nee, het is een gruwelijk ding dat vrijwel helemaal open is. De chauffeurs rijden niet rustig, maar gaan met een rotvaart over de zandheuvels. Als je ergens adrenaline van krijgt dan is het wel van het rijden in een sandbuggy.

Na 20 minuten te hebben gereden was het tijd om te gaan sandboarden: met een snowboard de zandheuvels af. De eerste twee heuvels waren prima te doen. Je kon gewoon staand de heuvel af zonder problemen. De derde werd wat lastiger, maar de vierde was echt bizar. De zandheuvel was zo diep dat je bijna het einde niet zag. Toen ik eenmaal onderaan was zat ik onder het zand, maar het was het dubbel en dwars waard.

Na de avonturen in Huacachina heb ik de nachtbus naar Arequipa gepakt. Helaas kan ik echt niet slapen in een bus, dus was ik bij aankomst gesloopt. Ik ben naar een hotelletje gegaan en heb eigenlijk de hele dag geslapen. Dat was maar goed ook, want ik moest de nacht erna om 3 uur 's nachts opstaan. In de buurt van Arequipa is namelijk een prachtig natuurgebied, de Colca Canyon, en daar heb ik drie dagen een trektocht gedaan.

Om 3 uur 's nachts kwam een busje mij ophalen, waar nog 7 anderen in zaten. Om 7 uur kwamen we aan in Cabanaconde, aan de rand van de vallei. Na een lekker ontbijt gingen we naar het Condor Point, waar vaak condors vliegen. We hadden geluk: al na 5 minuten kwamen er drie condors aangevlogen. Het was echt een mooi gezicht om deze grote vogels te zien in hun natuurlijke omgeving.

Daarna was het tijd voor de hike. We hebben deze dag ongeveer 5 uur gelopen, maar alles was bergafwaarts en dat ga je wel voelen aan je benen. Gelukkig konden we de rest van de dag tot rust komen op een overnachtingsplek met een prachtig uitzicht over de bergen van de Andes.

Dag 2 was een stuk prettiger. We stonden om 7 uur op, om daarna ongeveer 4 uur te gaan lopen. Het was erg warm, maar de weg was wel redelijk vlak. Om ongeveer 12 uur kwamen we aan in een soort oase, met een zwembad op een unieke locatie. Het water was afkomstig uit de bergen zelf.

Helaas hadden we nog een dag te gaan, en dat was ook de allerzwaarste. 4 uur recht omhoog lopen. Voordeel was wel dat we al om 5 uur vertrokken, en de zon nog niet op was. Ik kreeg de laatste 1,5 uur wel erg veel last van de hoogte, want we liepen op ongeveer 4100 meter hoogte. Dat voel je vooral aan je ademhaling, omdat er gewoon minder zuurstof in de lucht zit. Ook al heb ik een prima conditie, ik moest toch elke 5 minuten even uitpuffen.

Eenmaal terug in Arequipa kreeg ik het nieuws door dat Utrecht naar de finale van de beker mag! Maar dat terzijde ;)

Gisteren heb ik samen met nog wat anderen die dezelfde trek hadden gedaan de stad verkend en in een gezellig restaurantje gegeten. Om 20.30 ging de bus naar Cusco, en daar zit ik nu.

Cusco is een oude koloniale stad, vlakbij het alom bekende Machu Picchu. Cusco ligt op 3400 meter hoogte, en het wordt daarom aangeraden om hier in ieder geval een dag of vier te blijven om te acclimatiseren, want het hoogteverschil voel je echt wel. Ik ga zo even de stad verkennen en kijken wat je allemaal kunt doen, want de mogelijkheden schijnen hier eindeloos te zijn. Maar dat horen jullie volgende keer...!